The End of The Fucking World – Charles Forsman

Michel, de ruige, chagrijnige veertiger van Pierre Maurel, keert terug voor een derde aflevering. Deze keer lijkt de liefde, de echte soort, waar je voor stofzuigt, op zijn deur te hebben geklopt. Maar de problemen houden niet op met regenen voor dat alles. In Frankrijk, waar sociale conflicten hoogtij vieren, kan Michel niet onverschillig blijven en zijn journalistenuitrusting in zijn zak houden, noch zijn tong wat dat betreft. Aangezien hij niet echt geschikt is voor avontuur, is het ook onder een regen van harde klappen, niet altijd metaforisch, dat onze gezette anti-held zal lopen. Of hij nu door het traangas loopt tijdens een demonstratie, bij een opening van hedendaagse kunst, aan het werk is in een uitzendbaantje of langs een groen landweggetje loopt, Michel staat altijd woedend dicht bij ons, bij onze hoop, onze uitbarstingen en onbeantwoorde vragen over deze hyperverbonden en toch zo nuchtere wereld van ons.

De nerveuze tekening van Pierre Maurel en zijn ter plaatse vastgelegde figuren versieren de tekortkomingen van onze tijd. Met humor, intelligentie, en door situaties en personages die complexer zijn dan ze lijken.

Michel et Le Grand schisme is het laatste opus van de trilogie die in 2018 van start ging met Les Temps modernes. Voor de auteur is het een gelegenheid om actuele problemen aan te pakken in de vorm van een zedenkomedie die zowel sympathiek als irritant is. De sociale bewegingen van vandaag, scooters met geolocatie, maar ook een razend verlangen om het model van onze maatschappij te veranderen. Dit laatste opus is meer joviaal en staat open voor het onbekende.